Dünya Çocuklarının Özellikleri

A-A+

Dünya Çocuklarının Özellikleri

Padaunglar (Zürafa Kızlar)

Karenni kabilesinin küçük bir üyesi olan Padaung halkı Myanmar’da yaşıyordu. Ancak ülkede meydana gelen siyasi karışıklıklar nedeniyle Tayland’ın kuzeyindeki dağlık bölgelere göç ettiler. O zamandan beri Tayland sınırında, mülteci kamplarında yaşam mücadelesi veriyorlar.

Padaung kabilesinin kızları boyunlarını 5-6 yaşlarındayken takmaya başladıkları bronz halka kolyelerle uzatır. Halkalar takılmadan önce kızların boynuna merhemlerle masaj yapılır. Çocuk büyüdükçe halkalar da büyükleriyle değiştirilir. Aslında bu halkalar boynu uzatmaz, omuzları aşağı bastırarak vücudun şeklini bozar.

Padaung kızlarının bunları takmasının bir nedeni var. Bazılarına göre ilk kolyeler kadınların köle ticareti yapanlara çirkin görünmesi için kullanılmış. Bazılarına göre de kadınlar bu kolyeleri kaplan ısırıklarından korunmak için takıyormuş.

Nedeni ne olursa olsun, geleneklerine bağlı Padaung kızları bu halkaları takmaktan gurur duyuyor. Bir Padaung kadını hayatı boyunca ortalama 23 halka takar. Bu da yaklaşık 12 kg ağırlık demektir. Kadınlar uyumak için halkaları ve boynu destekleyen özel bir yastık kullanır.

Kayapolar (Amazon Çocukları)

Kayapo yerlileri Amazon Yağmur Ormanı’nın derinliklerinde, Brezilya’nın merkezindeki Xingu Nehri’nin yakınlarında yaşar. Kabilenin adı “maymun gibi” anlamına gelir. Bu ismin kaynağı, her yıl düzenlenen bir kutlama sırasında kabile erkeklerinin maymun maskeleriyle yaptığı danstır.

Kayapolar hasırdan kulübelerde yaşar. Bu kulübelerdeki tek eşya, uyumak için kullandıkları hamaklardır. İlkel bir yaşam süren Kayapolar ulaşım için kanolardan faydalanır.

Kayapo çocukları ormanda hayatta kalmayı erken yaşta öğrenir. Büyüklerinden kulübe inşa etmek, avlanmak, kano kullanmak, yaprak ve kök toplayarak ilaç yapmak gibi konularda eğitim alırlar.

Okul nedir bilmedikleri için dünyayı pek tanımazlar. Ancak yakın dönemde bölgede kurulan bir okul, onlara okuma-yazma öğretmeye başladı. Kayapo çocukları çok yakında senin varlığından haberdar olabilir.

Zulular (Küçük Askerler)

Zulu, dünyanın en ünlü Afrika kabilesidir. Güney Afrika Cumhuriyeti’nde yaşayan Zulu halkı geleneklerine son derece bağlıdır. Geçimini tahıl yetiştiriciliği ve sığır sürülerinden sağlayan Zulular ekili alanlarını ve sürülerini çevrelerine inşa ettikleri barakalarıyla korumaya alırlar.

Örgütlü bir askeri toplum olan Zulularda erkek çocuklar yaşlarına göre ordu birimleri içinde yükselir. Çocuklar küçük yaşlardan itibaren tahta sopa ve kalkan kullanarak savaş becerilerini geliştirir. 15 yaşına geldiklerinde babaları onlara bir mızrak hediye eder.

Zulu kızları ise su taşımak ve yemek hazırlamak gibi ev işlerinde annelerine yardım eder. Çocuklar için en büyük eğlence, ateş etrafında toplanıp aile büyüklerinin anlattığı hikâyeleri dinlemektir.

Zulu kültüründe müzik ve dansın özel bir yeri vardır. Savaşa hazırlık ya da kutlama gibi amaçlarla birçok tören düzenlenir. Bu törenlerde davullarla yapılan müzik eşliğinde av dansı, boğa dansı gibi farklı dans gösterileri yapılır.

Samburular (Çalışan Çocuklar)

Samburu halkı, Kenya’nın kuzeyinde yaşayan yarı göçebe bir kabiledir. Yaşamları inek, koyun, keçi ve deveden oluşan sürülerine bağlıdır. Sürülerin bakımını kabilenin erkekleri üstlenir. Kadınların görevi ise kulübe inşa etmek, inek sağmak, su, yiyecek ve ateş için odun bulmaktır.

Kabile içinde Samburu çocuklarının da önemli görevleri vardır. Erkekler küçük yaşlarda sığır ve koyunları otlatmayı, avlanmayı ve sürüleri korumayı, kızlar ise yemek yapmayı, su ve odun bulmayı öğrenir.

Samburu kabilesinde cinsiyet ve yaşa bağlı sosyal sınıflar vardır. Kızlar ve erkekler yetişkinliğe kabul edilme sürecinden geçer. Bu geçiş döneminde yapılan tören ve kutlamalar çok önemlidir. Çocuklar yetişkinlerin sorumluluklarını öğrenir ve sünnet olur.

Vakitlerinin çoğunu dışarıda oyun oynayarak geçiren erkekler plastik torba ve kumaşları iple sıkıca bağlayarak kendi toplarını kendileri yapar. Oyuncak yapmak içinse teneke ve boş kutulardan yararlanırlar. Samburu kızları ise şarkı söylemeyi ve dans etmeyi çok sever.

Şerpalar (Dağların Fatihleri)

Himalayalar da yaşayan Şerpalar için yürümek ve tırmanmak günlük yaşamın bir parçası. Şerpaların bir bölümü yolu dahi olmayan 4200 metre yükseklikteki dağ köylerinde yaşar. Bu köylerde iki katlı, taş evlerde barınan Şerpalar her yere yürüyerek gider ve her şeyi sırtlarında taşır.

Bu yaşam tarzı dikkate alındığında, Everest’e tırmanan en genç insanın bir Şerpa olmasına şaşmamalı. (16 yaşındaki Temba Tsheri Şerpa, Everest’in zirvesine ulaşmış bir genç.)

Şerpalar için çocuklar çok önemlidir. Yeni doğan çocuklara isim vermek için özel törenler düzenlenir. Kızlar ev işlerini üstlenirken erkekler oyun oynamaya daha fazla vakit ayırır.

Dağlık köylerde okul yoktur. Okula giden çocuklar aşağı köylere inmek için 4,5 kilometrelik yol kat eder.

Dogonlar (Maskeli Gençler)

Mali’de yaşayan Dogon halkı geleneklerine bağlıdır. Köylerini çoğu zaman yüksekliği 150 metreyi aşan kayalıklara kuran bu insanlar, kayalara yalın ayakla ve sadece ip kullanarak tırmanabilir.

Dogonlar doğadaki her şeyin bir ruhu olduğuna ve hayvanların onlara bereket getirdiğine inanır. Bu yüzden erkekler boyları neredeyse 4,5 metreye varan ve hayvan yüzlerini andıran maskeler takar.

Şanslı Dogon çocukları okula gitse de çoğu ilkokuldan sonra eğitimini yarıda bırakır. Çünkü ailelerine yardım etmeleri gerekir. Dogon kızları ev işlerini, erkekler ise çobanlık yapmayı öğrenek büyür.

Toprağın sürülmesine yardım eden Dogon çocuklarının tek eğlenceleri futbol oynamak ve maskelerini takıp sırıklar üzerinde geleneksel danslarını sergilemektir.