Katı Bir Eğitimle Büyüyen Çocuk

A-A+

Katı Bir Eğitimle Büyüyen Çocuk

Çocuğunu, kendi idealinde yaşattığı kalıplara
uygun küçük bir yetişkin yapma çabasıyla yola çıkan anne babaları çoğunlukla bu katı ve hoşgörüsüz
tutum içinde görürüz.

Onun bir çocuk olduğunu unutmuş görünürler. En doğal yaramazlıklarını çocukça isteklerini dahi anlayışla karşılamazlar.

Gözleri sürekli olarak çocuğun üzerindedir, davranışlarında, oturuşunda, kalkışında, konuşmasında, gülmesinde, yemesinde kusur ararlar ve doğal olarak bulurlar da.

Onu sürekli olarak yerer ve kendi istedikleri kalıba girmeye zorlarlar. Yaptırım gücü kendilerindedir. İsteklerinden en ufak bir ödün vermezler.

Belki çocuk sonunda istedikleri kalıba girer, amaçlarında başarıya ulaşırlar ve bir çocuk yetişkin oluşur, ancak bu arada çocuğun, kişiliği silinir, özgüveni kaybolur.

Bir çocuk yetiştireceklerine bir robot programladıklarının anne ve baba pek geç farkına varırlar.

Çoğu kez çocuk kendinden beklenenleri veremezler. Bir yanda doğal eğilimleri, öte yanda buna zıt kendinden istenenler vardır.

Bütün bu yaptırımlar çocuğu bir kıskaç gibi sıkar, kurtulmak için çeşitli çareler arar.

Her girişimi çoğu kez yeni baskılara, yeni cezalara ve azarlara neden olur.

Bütün bunların sonunda çocuk dengesini yitirir, ya tümüyle çığırından çıkar, ya da renksiz, kişiliksiz bir varlık olur.

Sonuç olarak tüm çaba ve uygulamalara karşın amaç gerçekleşmez.