Eğitimde Anne ve Babalara Tavsiyeler
Eğitimde Anne ve Babalara Tavsiyeler
Çocuklarımızın derslerdeki başarısı için aşağıdaki hususlara önem vermeliyiz.
- Çocuğumuzun sağlık durumu ile yakından ilgilenmeliyiz. Hastalıklardan bir kısmı, çocuğumuzun hayat enerjisini önemli ölçüde azaltarak onu dermansız bırakır.
Bir kısmı ise; doğurdukları devamlı acı ve ağrılar yüzünden çocuğumuzun ilgi ve dikkatini ders konuları üzerinde toplamasına engel olur. Sağlık durumu çocuğumuzun okul başarısına etki ettiği gibi bazı rahatsızlıkların bilinmemesi veya tedavi ettirilmemesi birtakım uyumsuz davranışların da sebebi olacaktır.
- Çocuğumuzu kahvaltı ettirmeden veya yemek yedirmeden kesinlikle okula göndermemeliyiz. İlköğretimdeki çocuk hızlı bir büyüme ve gelişme dönemindedir. Bu konuda titiz olmalıyız. Yemeklerini zamanında yedirmeliyiz.
- Çocuğumuzun kılık- kıyafetine özen göstermeliyiz. Kıyafetlerinin okul kurallarına uymasına ve temizliğine dikkat etmeliyiz.
- Çocuğumuzun derslerinin ve davranışlarının daha iyiye yönelmesi için, öğretmenlerle sıkı bir işbirliği kurmalıyız. Veli toplantılarına mutlaka katılmalıyız.
- Çocuğumuzun yaşamındaki en etkili çevre aile çevresidir. Çocuk yaşamında en çok etkili örnekleri ailesinden alır. Anne-baba olarak tüm davranışlarımızla çocuklarımıza örnek olmalıyız.
- Çocuğumuzu iyi tanımalıyız. Çocuklarımızdan yapamayacağı şeyleri istememeliyiz. Onları yeteneklerinin ötesinde başarı göstermeye zorlamamalıyız.
- Çocuğun tüm arzularının yerine getirilmesi ona her istediği şeyi yapabileceği, elde edilebileceği kanısının verilmesi veya tam tersi isteklerinin çok sınırlandırılması, hiç yerine getirilmemesi çeşitli uyumsuz davranışlar geliştirmelerine neden olacaktır. Bu konuda titiz olmalıyız.
- Çocuğumuza yeteri kadar harçlık vermeliyiz. Harçlığını mümkünse aylık veya haftalık olarak toptan vermeliyiz. Böylelikle kendisini yönetmesini öğrenecek ve sorumluluk kazanacaktır.
- Çocuklarımızı başka çocuklarla veya kardeşleri ile mukayese etmemeliyiz. Her insanın sahip olduğu nitelikler farklıdır. Onları olduğu gibi kabul etmeliyiz.
- Çocuklarımızı korkutmamalıyız. Fazla baskılardan, bedeni cezalardan, olmayacak sınırlamalar koymaktan kaçınmalıyız.
- Çocuklarımızın belli davranışları için anne-baba olarak değişik davranış göstermemeliyiz, aynı şekilde davranmalıyız.
- Çocuklarımıza iyi notların yanında zayıf not almasının da normal olduğunu ve çalışmakla durumunu düzeltebileceğini telkin etmeliyiz.
- Çocuğumuzun okul yaşantısı ile ilgilenmeliyiz. Anlattıklarını dinlemeliyiz.
- Çocuğumuzun okul dışındaki arkadaşlarını kontrol etmeliyiz.
- Çocuğumuzun okul ve öğretmenler hakkında şikâyetleri olursa onu dinledikten sonra okul yönetimi ve öğretmenler ile görüşmeliyiz.
- Öğretmenler öğrencisinden makul olan ders araç ve gereçlerini almasını istemişlerse, bunları zamanında ve yeterince temin etmeliyiz.
- Ders çalışırken, çocuğumuzu ev işi, çarşı, Pazar işi için kaldırmamalıyız.
- Çocuğumuzun mümkün olduğu kadar sosyal yaşantılar içinde, sosyal olmasını sağlamalıyız. Okul ve çevresindeki sosyal faaliyetlere katılmasına izin vermeliyiz.
- Çocuğumuzu sık sık eleştirmemeliyiz. Hele bunu başkalarının yanında asla yapmamalıyız. Onun aşağılık duygusuna kapılmasını önlemeliyiz.
- Beğendiğimiz takdir ettiğimiz taraflarını söylemeliyiz. Onun kendine güven duymasını sağlamalıyız. Çocuklarımız arasında ayrım yapmamalıyız. Çocukları kıskandırmamalıyız. Hepsine sevgi ve ilgi göstermeliyiz.
- İçinde bulundukları yaşlarda arkadaş çocuğumuz için çok önemlidir. Arkadaşı olmasına, iyi arkadaş seçmesine yardımcı olmalıyız.
- Tv izlemede çocuğumuza iyi alışkanlıklar kazandırmalıyız. Sürekli TV izlemek çocuğumuzun başarısını olumsuz yönde etkiler. Ancak bunu zor kullanarak değil ikna ederek gerçekleştirmeliyiz.
- Çocuğumuzun okuluna ve eve zamanında gelişini sağlamalıyız, varsa geç kalma alışkanlığını önlemeliyiz.
- Evde çocuğumuza rahat bir çalışma ortamı hazırlamalıyız. Çocuklarımızın zararlı alışkanlıklar edinmesine engel olmalıyız. Onları zararlı alışkanlıklara karşı duyarlı hale getirmeliyiz.
- Çocuklar önünde yapılan tartışmalar, kavgalar onları mutsuz, güvensiz ve endişeli olmalarına neden olur. Sorunlarımızı yanlarında konuşmamalıyız, münakaşa etmemeliyiz.
- Çocuğumuzun çeşitli sorunları için sınıf öğretmenine başvurmalıyız.
- Çocuğumuzun evde ders çalışmasını kontrol etmeliyiz. Ancak sürekli şekilde “dersine çalış” ikazı olumsuz etki yapmaktadır. Ona güvendiğimizi belli ederek uyarmalıyız.
- Çocuğumuzun okula devam durumunu yakından izlemeliyiz.
- Çocuğumuzun yanında ona uygulanan eğitimin tartışmasını yapmamalıyız. Okul ve öğretmenler ile ilgili görüşlerimizi çocuğun yanında açığa vurmamalıyız. Çocuğumuzun çalışma programı yapmasına, uygulamasına yardımcı olmalıyız. Planlı çalışma üzerinde durmalıyız.
- Çocuklarımıza karşı sabırlı, soğukkanlı ve anlayışlı olmalıyız. Doğal olarak onlar hata yapacaklardır. Kusurları ve kötü hareketleri olacaktır. Çocuklar düşündüğümüz, istediğimiz gibi tavır ve davranışlar göstermiş olsalardı ailede ve okulda eğitim denilen şeye gerek kalmazdı.