Eğitim, Çocuk ve Aile

A-A+

Aile bireylerinin çocuklara karşı davranış, diyalog ve tutumları çocuğun karakterinin gelişmesinde çok önemli etkenlerdir. Anne ve babanın çocuğa tutarlı bir şekilde, anlayış ve sabırla yaklaşması gerekir. Aile, çocukların sosyalleştiği ilk ortam olduğundan çocuğa karşı bilinçli yaklaşım gelecekte kendine güvenen, sağlıklı düşünebilen, uyumlu, sevmeyi ve sevilmeyi bilen, sorumluluk ve kişilik sahibi bireyler yetişmesi için atılmış önemli bir adım olacaktır.

Çocuğumu en iyi şekilde yetiştireceğim demektense çocuğuma nasıl yaklaşırsam onun için daha iyi bir anne ya da baba olurum demeliyiz. Çocuklarımıza sevgiyle yaklaşmamız bir ön koşuldur. Bunun dışında şu noktalara dikkat etmemiz gerekmektedir;

• Çocuklarımızı yetiştirirken onun bizim istediğimiz kişilikte olmasını düşünmemeliyiz. Onlarla kurduğumuz iyi ilişki sayesinde onlara önerilerde bulunabiliriz.

• Onların bize saygılı olmasını istediğimiz kadar bizim de onlara saygı göstermemiz gerekmektedir.

• Onlara yeterince zaman ayırmalı ve hoşgörülü davranmaya çalışmalıyız. Onlara kendi fikirlerini söyleme şansı vermeliyiz.

• Örnek bir aile olmaya çalışmalı, hatalarımız olduğunda bunu kabullenmeli ve onlara asla yalan söylememeliyiz.

• Bazı şeyleri bizimle yaşayarak öğrenmelerini sağlamalıyız.

• Onların yanlışlarıyla ilgilenmektense doğrularını öne çıkarmalıyız.

• Para kullanabilmeyi, lüzumsuz para harcamak yerine gerektiğinde harcama yapmalarını öğretmeliyiz.

• Onları devamlı başkalarıyla mukayese etmekten kaçınmalı ve kendilerini aşabilmelerine yardımcı olmalıyız.

• Onlara ilgi göstermekten kaçınmamalı ama bunu aşırıya kaçırmaktan da sakınmalıyız.

• Bize yardım etmek istediklerinde onlara fırsat vermeli ve onları çabalarından dolayı kutlamalıyız.
Bu onlara kendine güvenme duygusu verecektir.

• Hatalarını gördüğümüzde onları suçlamamalı, yapması gerekenlerin neler olduğunu söylemeliyiz.

• Eğitimlerine önem vermeli devamlı olarak öğretmenleriyle iletişim halinde olmalıyız.

• Ödevlerinde yardımcı olmalı ama asla onların yapması gerekenleri biz yapmamalıyız.

• Araştırmacı olmalarına önem vermeliyiz. Herhangi bir konu belirleyip bunu beraberce araştırabiliriz.

• Onları övmekten kaçınmamalı fakat bunu yaparken de abartmamalıyız.

• Üstesinden gelemeyeceği sorumluluklar vermemeliyiz.

• Onlarla hiçbir konuda pazarlık yapmamalı ve rüşvet vermekten kaçınmalıyız.

• Davranışlarına dikkat etmeli sürekli aynı hatayı yapıyorsa niçin böyle davrandığını araştırmalı ve onlara bunu düzeltmesinde yardımcı olmalıyız.

• Toplum içinde onları asla suçlamamalı, bunu yalnız olduğumuz zamanlarda uygun bir dille söylemeliyiz.

• Onları sevdiğimizi söylemeli ve bunu göstermekten asla kaçınmamalıyız.

• Yatmadan önce onlara kitap okumalıyız. Okuma alışkanlığı küçük yaşlarda edinilir. Eğer mali durumumuz uygunsa onlara resimli kitaplar almalı okuma bilmeseler bile kitaplarla yakınlaşmaları, ileride öğrenimlerinde daha başarılı olmalarına yardımcı olacaktır.

• Bütün çocukların da büyükler gibi ayrı birer birey olduğunu unutmamalıyız. Onlara bir birey gibi yaklaşmalı ve kişisel isteklerine saygı göstermeliyiz.

• Hata yapmaları için onlara fırsat vermeliyiz. Kimse düşmeden bisiklete binmeyi öğrenemez.

• Çok fazla kural koymamalı ama gereken kurallara da uymalıyız.